نظریه صورت در فلسفه ارسطو

دربارۀ کتاب

در نظام فلسفی ارسطو آموزۀ صورت، اصلی‌ترین نقش را دارا است. این آموزه نه‌تنها حلقۀ اتصال بخش‌های مختلف فلسفۀ ارسطو به یکدیگر است، بلکه اصل تبیین‌کنندۀ دیدگاه‌های او در هر بخش از آن نیز می‌باشد. از نظر ارسطو، کار فیلسوف تبیین واقعیت بر اساس اصول و علت‌های نخستین آن است، و حقیقت هر موجودِ محسوس و نامحسوس را صورت آن تشکیل می‌دهد. نفس، که صورت موجود بالقوه زنده است، نشان حیات او، علت تمام حرکات او، و تمام حقیقت اوست؛ عقل انسان نیز صورت اوست و بقای فردی انسان نیز به این صورت است. شناسایی اشیاء نیز با توسل به صورت خیالی اشیاء و باز از طریق صورت آنها ممکن است.

نویسنده،در این کتاب با توجه به پیوند نزدیکی که آموزۀ صورت در میان این مباحث به وجود آورده است، در صدد تبیین هر بخشی از فلسفۀ ارسطو به‌ کمک بخش‌های دیگر است و حلقۀ اتصال بخش‌های مختلف فلسفۀ  ارسطو را در آموزۀ  صورت می‌بینید.