عشق الهی در عرفان اسلامی

مبانی دو نظریه در باب عشق الهی (نظریه غزالی و ابن‌دباغ) که در این کتاب محل بحث واقع شده‌اند، به اندیشه‌های یونانی، یهودی، مسیحی و اسلامی باز می‌گردند. غزالی عمدتاً تحت‌تأثیر آموزه‌های افلاطون و ابن‌سینا بود در حالیکه ابن‌دباغ، که برخی دیدگاه‌های غزالی‌وار را پذیرفته بود، نظریه‌ای را درباره عشق الهی پروراند که می‌توان آن را به اندیشه‌های نوافلاطونی نسبت داد. غزالی و ابن‌دباغ نظریه‌های کاملی را در باب عشق الهی پروراندند که تعریفات عشق، علل و نشانه‌های آن، طرق عشق به خدا و عشق خدا به انسان و انواع عشق را دربرمی‌گیرد.