ریشارد گراملیش را به‌حق می‌توان یکی از بزرگ‌ترین پژوهشگران عرفان اسلامی در دورۀ معاصر به‌شمار آورد. این عرفان‌پژوه بزرگ در ۶ آگوست ۱۹۲۵م. در مانهایم زاده شد. تنها نگاهی گذرا به برخی آثار او کافی است تا به عمق دانش و تسلط بی‌مانندش در این حیطه پی برد. احاطۀ کامل او بر همۀ آثاری که در چهار گوشۀ جهان، چه در گذشته و چه در دوران اخیر، دربارۀ عرفان اسلامی به نگارش درآمده، چنان احاطه‌ای که گویی وی محتوای آنها را سطر به سطر از بر می‌داند، انسان را شگفت‌زده می‌کند و به تحسین وامی‌دارد. پانوشت‌های آثارش که در آنها به ذکر منابع و شواهد می‌پردازد، خود به‌تنهایی گواهانی گویا بر این مطلب‌اند. ترجمه‌های بس دقیق او از آثار کهن فارسی و عربی بیانگر تسلط بی‌نظیرش بر این دو زبان است. ترجمۀ استادانۀ او با به ‌کارگیری قابلیت‌های بالای دستور زبان آلمانی و بی‌آنکه به معنا و مفهوم خللی وارد آید، اغلب واژه به واژه با متن اصلی برابر است.
شوربختانه این پژوهشگر کوشنده و پرکار و خستگی‌ناپذیر در واپسین سال‌های زندگی خود به بیماری‌ای عصبی مبتلا گشت، بیماری‌ای که هرچند در توان حرکت او خلل وارد آورده بود، اما نتوانست در شکیبایی و شجاعت بسیارش که مشکلات ناشی از آن را به یمن اینها تاب آورد، خللی افکند. سرانجام در ۲۳ سپتامبر ۲۰۰۶م. هدهد جانش به آسمان پرکشید