ضعف و قوت اراده

مسألۀ ضعف اراده (آکریسا) که تا امروز از مسائل دشوار و مورد علاقه فلاسفه باقی مانده است، نخستین بار توسط سقراط مطرح شد. او چنین پدیده‌ای را ناشی از غلبه شهوت بر خرد و امری ناممکن به شمار می‌رود. در تعریف دقیق‌تر، دیویدسن ضعف اراده را عمل تعمدی فاعل بر خلاف حکم همه جانبه‌نگر خویش به بهترین، معرفی می‌کند. او از امکان‌پذیری ضعف اراده دفاع می‌کند. با این حال، هولتون بر این باور است که تصور رایج از ضعف اراده از مفهوم واژه سنتی آکراسیا متمایز است.
در کتاب حاضر، مسألۀ ضعف اراده از دیدگاه دو پژوهشگر معاصر یعنی دیویدسن و هولتون مورد بررسی و نقد قرار می‌گیرد.